Dugo

Bumisita ngayon sa bahay ang pinsan ng mama ko, si Tito Louie (hindi ko talaga alam, baka hindi siya si Louie at baka siya yung kakambal niya). Matangkad, guwapo, at maingat ang pagkalalim ng boses, lagi akong nagiging conscious pag nakikita ko siya. Ngayon ko lang naisip, na sana purong dugo na lang ng pamilya ni mama ang napunta sa aming magkakapatid.

Sa pamilya nina mama, kitang-kita pa rin ang bakas ng dugong Espanyol. Makinis at maputi ang balat, matangos ang ilong, mapupungay ang mga mata, at matangkad. Dahil din sa lola ko, meron din silang halo ng dugong-Intsik (sa itsura lamang, hindi ako sigurado sa kapuruhan ng dugo). Samantalang sa pamilya nina daddy, walang bahid ng anumang banyaga ang makikita sa kanila. Pango ang ilong, kayumanggi ang kulay ng balat, Pilipinong-Pilipino (plus points na lang para sa mata ng daddy ko na kulay kapeng nilagyan ng creamer).

Malas ko na nga lang at mali ata ang kombinasyon na ako ang kinalabasan. Nasa akin ang matapang na kapeng mata, ngunit mapungay pa rin naman. Maliit ang aking noo. Ngunit pango naman at makapal pa ang labi. Makinis at maputi ang aking balat, pero naging kayumanggi na rin dahil sa kawalan ng alaga mula sa akin. Balbon at mabuto na parang sa lalake ang aking katawan. Katamtaman lamang ang tangkad ko. (At syempre hindi ko naman isinisisi sa dugo ang aking lapad - gayong may mga pag-aaral na ikinakabit ang obesity sa genes.)

Inisip ko lang, na sana maganda ako. Hindi ko alam kung gaano kaayos ang gene pool nina mama at daddy, pero sana nagkaroon ng paraan na hindi ganito ang kinalabasan ko. Lalo na sa mga sakit na kaakibat sa parehong dugo nila - diabetes, cancer, high blood, sakit sa puso, etc. - dapat lamang na may 'compensation.' E paano na yan ngayon, hindi na nga ako maganda, sigurado pa na balang-araw, kung hindi ako magkaka-diabetes, may high blood, sakit sa puso, o cancer naman ako.

Para naman sa tuwing titingin ako sa salamin, hindi lang puro kabiguan at pasakit ang maaalala ko.